Projektowanie małej kuchni komercyjnej wiąże się z kilkoma problemami dotyczącymi organizacji wydajnej pracy w kuchni. Wybór odpowiednich urządzeń staje się działaniem strategicznym, ponieważ wykorzystanie przestrzeni jest najważniejszym ograniczeniem, jakie należy wziąć pod uwagę. Piec konwekcyjno-parowy i schładzarka szokowa to dwa urządzenia, które zajmują najwięcej miejsca w kuchni komercyjnej, zwłaszcza w przypadku procesu gotowania i schładzania, dlatego przy projektowaniu małej kuchni wybór odpowiednich urządzeń ma kardynalne znaczenie.
Zobaczmy, dlaczego i jak wybrać odpowiedni piec konwekcyjno-parowy i schładzarkę szokową w tej sytuacji.
Rozplanowanie małej kuchni komercyjnej i optymalizacja przebiegu pracy w kuchni
Zaprojektowanie właściwego układu małej kuchni komercyjnej to przede wszystkim zarządzanie dwoma wymiarami przepływu pracy
- mierzenie przestrzeni i dostosowywanie wyboru wielkości sprzętu kuchennego do wymiarów kuchni
- uwzględnienie ruchu pieszego i przestrzeni manewrowej dla operatorów kuchni.
Aby wybrać odpowiedni zestaw urządzeń do zaprojektowania efektywnego układu małej kuchni komercyjnej, należy wziąć pod uwagę nie tylko rozmiar urządzeń, ale także czynności, które operatorzy kuchni muszą wykonać, aby urządzenia działały.
Oszczędność miejsca, czasu i wysiłku w małej kuchni komercyjnej
Pierwszą kwestią, którą należy wziąć pod uwagę przy projektowaniu małej kuchni komercyjnej, jest oczywiście oszczędność miejsca. W takim środowisku naturalnym wyborem jest piec konwekcyjno-parowy: oddzielne szafki dla różnych pieców nie wchodzą w grę.
Druga kwestia związana z planowaniem dotyczy faktycznego sposobu użytkowania pieca, tzn. ruchów, jakie operatorzy muszą wykonać, aby go użyć, oraz sposobu jego współpracy z innymi urządzeniami.
Ponieważ gotowanie i schładzanie jest w dużej mierze stosowane w kuchniach komercyjnych ze względów technicznych i regulacyjnych, urządzeniem, z którym piec konwekcyjno-parowy musi wchodzić w częstsze interakcje, jest schładzarka szokowa.
Po przeanalizowaniu wymiarów obu urządzeń należy rozważyć następujące kwestie?
- Przestrzeń manewrowa i przestrzeń na stopy operatora, którą musi wykorzystać, aby oba urządzenia mogły ze sobą współpracować.
- Funkcje w urządzeniach, które mogą zmniejszyć przestrzeń manewrową i przestrzeń na stopy (a w niektórych przypadkach również zmniejszyć potrzebę wykonywania niektórych czynności).
Najważniejszym czynnikiem decyzyjnym jest to, ile miejsca można zaoszczędzić dzięki cechom urządzeń; cechy, które należy wziąć pod uwagę, to
- Płynność interakcji między piecem konwekcyjno-parowym a szybkoschładzarką: zmniejsza to liczbę niepotrzebnych ruchów potrzebnych do ich obsługi, tzn. tak prosta funkcja, jak możliwość używania tej samej tacy w piecu konwekcyjno-parowym i szybkoschładzarce, zmniejsza zapotrzebowanie na ruchy ludzkie i przestrzeń roboczą; Ergonomiczne uchwyty mogą uprościć ruchy, ułatwiając operatorom działanie w mniejszej kuchni.
- Jeśli np. schładzarka szokowa uruchamia się automatycznie po otrzymaniu ostrzeżenia z czujników w piecu konwekcyjno-parowym, operatorzy muszą wykonywać mniej czynności; jeśli urządzenia można obsługiwać z wyprzedzeniem i na odległość za pomocą aplikacji mobilnych, operatorzy nie muszą stale przebywać w tej samej przestrzeni. Jeśli urządzenia mogą być obsługiwane z wyprzedzeniem i na odległość za pomocą aplikacji mobilnych, operatorzy nie muszą stale przebywać w tej samej przestrzeni. Dzięki temu zmniejsza się ilość miejsca na nogi i przestrzeń manewrowa potrzebna do funkcjonowania kuchni.
